Μόνο οι στίχοι αυτοί του Κ. Παλαμά μπορούν να αποδώσουν με ιδιαίτερη γλαφυρότητα την φυσιογνωμία της Μάνης, με το μοναδικό αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι, που ξεκινά από την παλαιολιθική εποχή και συνεχίζει αδιάκοπα μέχρι τη νεότερη περίοδο.

 Κι είναι όπως οι βράχοι ίσοι και σουβλεροί κι ολόρθοι κι ολόγυμνοι κι απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι. 

Με την είσοδο και μόνο του επισκέπτη στη χερσόνησο της Μάνης, το τοπίο σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Εκεί που η απόλυτη κυριαρχία του φυσικού στοιχείου σε καθηλώνει και σου αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις, εκεί που ο αλλοτινός χαρακτήρας διατηρείται ανέπαφος και αναλλοίωτος, εκεί που σου δημιουργείται έντονα η ψευδαίσθηση ακύρωσης του χρόνου. Όλη η Μάνη είναι ένα απέραντο μουσείο από παραδοσιακούς οικισμούς, από βυζαντινές εκκλησίες, από μεσαιωνικά κάστρα, από λιθόστρωτα καλντερίμια και από λιμναία σπήλαια.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τους 128 διατηρητέους οικισμούς της Πελοποννήσου οι 98 είναι στη Μάνη.

Ιδανικό μέρος να ζήσει κανείς μια υπερβατική πραγματικότητα. Να αφεθεί στη μαγεία των αισθήσεων. Να περιπλανηθεί στους παραδοσιακούς οικισμούς με τα λιθόστρωτα στενοσόκακα, φτιαγμένα από Μανιάτες πετρομάστορες που ακατάπαυστα σμιλεύουν με περίτεχνο τρόπο το μόνο πράγμα που διαθέτει η μανιάτικη γη, την πέτρα. Να ανακαλύψει το λιτό, το αυθεντικό, το αρχέγονο ύφος που σθεναρά αντιστέκεται στην εξέλιξη. Να χαλαρώσει αγναντεύοντας την απεραντοσύνη της θάλασσας, ακούγοντας ρυθμικά των ήχο κυμάτων. Να συγκρουστεί με την πρωινή ραστώνη, προκειμένου να νιώσει την ανάλαφρη πρωινή αύρα να του χαϊδεύει ερεθιστικά το πρόσωπο. Να κολυμπήσει στα κρυστάλλινα και διαυγή νερά της θάλασσας του Λιμενιού παρέα με τις χελώνες. Να οδηγηθεί στο γευστικό κόσμο του εστιατορίου-καφέ Τελωνείου απολαμβάνοντας γνήσιες αυθεντικές γεύσεις, επιμελημένες με την σπιτική φροντίδα. Να βυθιστεί στη νιρβάνα των αισθήσεων θαυμάζοντας το μοναδικό υπερθέαμα του ηλιοβασιλέματος που γαληνεύει με τα χρώματα του, τους ιριδισμούς της ψυχής. Να εμπνευστεί από τους στίχους του Τάκη Τσαντήλα “Τα μονοπάτια των αισθήσεων”.

Τέλος, να ταξιδέψει σε ατραπούς του παρελθόντος ιχνηλατώντας την παράδοση και την ιστορία της Μάνης, ανάμεσα σε σπάνια βιβλία ξεχασμένα στα σκονισμένα ράφια του βιβλιοπωλείου του Αδούλωτη Μάνη. Σ’αυτό το υπερβατικό ταξίδι των εικόνων που είναι προσεκτικά στοιβαγμένες στην ψυχή μου, ο μόνος σύντροφος στην πεμπτουσία των συναισθημάτων μου, είναι οι αποσταγμένες αναμνήσεις από την γοητεία της περιήγησης, που στην προσπάθεια μου να τις εκφράσω εναργώς, είναι απολύτως σίγουρο ότι θα υπολείπονται κατά πολύ απ’ την πραγματικότητα. Γι’ αυτό θα επιλέξω για να εκφραστώ, μέσα από τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου,

 Αμετανόητοι κυνηγοί του ωραίου και του απόλυτου.